Uniek experiment

Het heeft veel voeten in de aarde gehad om eindelijk eens een elektrische auto voor een test in gespancombinatie ter beschikking te krijgen. Ofwel hebben ze geen trekhaak, ofwel ontbreekt het hen aan trekcapaciteit, ofwel ziet de invoerder het niet zitten dat we een caravan aan een elektrische auto hangen. Bij Mercedes België was de persverantwoordelijke wel gewonnen voor de idee. Ze hadden een EQC SUV staan met trekhaak en die mocht dan ook nog eens 1800 kg trekken. Perfect voor ons experiment. Op amper 250 meter van de deur konden we bovendien terugvallen op een laadpaal. Opdat we met de volle 100% geladen batterij zouden kunnen vertrekken, hadden we de caravan eerst met de dieselauto van stal gehaald. Het referentieparcours passeert op slechts 300 meter van kantoor. Ja we hebben het uitgekiend, want we wilden kost wat kost vermijden dat we zouden stranden met een platte batterij met de caravan aan de haak.

Bijzondere ervaring

De EQC is de elektrische versie van de GLC, de middenklas SUV van Mercedes. Iets groter dan zijn tegenhanger op fossiele brandstof en met een specifiek exterieur- en interieurdesign. Zo heeft dit model in tegenstelling tot de klassieke versie het panoramisch dashboard, dat ondertussen in quasi alle Mercedes modellen opgenomen is. Op papier geraakt de EQC tot 455 km ver in stadsverkeer en gemiddeld 397 km bij gemengde trajecten. In de praktijk lijkt het allemaal minder rooskleurig. Bij vertrek gaf de boordcomputer 359 km op. Tijdens de eerste kilometers bleek ook dat iets te optimistisch ingeschat want de reikwijdte slonk meer dan het effectief aantal gereden kilometers. Volledig elektrisch rijden was nieuw voor ons en viel bijzonder goed in de smaak. De EQC weet op vele vlakken te bekoren, hij is stil, krachtig en uiterst baanvast. Naarmate we de auto gebruikten, ondervonden we ook de nadelen. De actieradius is relatief beperkt en het laden vergt enorm veel tijd. Effe bijtanken in minder dan 5 minuten zit er ook niet in. Met een snellader zoals je die op de autosnelwegen vindt, verlies je al gauw een halfuur om 80% van de batterijcapaciteit aan te vullen.

Stress met de caravan

Met volgeladen batterij hebben we de volgende dag de rit aangevangen met de caravan die 1352 kg afklokte op de weegschaal. Van bij de eerste meters werd duidelijk dat elektrische trekkracht in niets te vergelijken is met die van verbrandingsmotoren. Het koppel is fenomenaal met 760 Nm dat vanaf de eerste pedaaldruk vrijkomt. Onderweg viel meteen de stabiliteit op. Alle batterijen zitten in de vloer waardoor het zwaartepunt zeer laag ligt. De caravan gaf geen krimp, zelfs niet toen we in Waregem de autosnelweg op reden en ons even lieten verleiden om de snelheid tot 125 km/u op te drijven. Even maar, amper een kilometer, want dergelijk rijgedrag vreet aan de autonomie. Uiteindelijk werd het 110 km/u om dan naar 105 km/u te zakken en bij de verkeerswisselaar van Zwijnaarde nog 95 km/u aan te houden. De autonomie zakte immers zienderogen en dat zorgde voor de nodige stress. We waren dan ook als de dood om zonder stroom te vallen. Uiteindelijk hebben we toch ons doel gehaald en de 130 km van het referentieparcours kunnen afronden, net op het moment dat de auto aangaf om bij te laden met slechts 51 km autonomie over. Met een volle batterij zou je net tot aan zee kunnen geraken. Om naar de Ardennen te gaan kamperen, dat 200 km ver is, moeten je onderweg noodgedwongen bijladen. Niet echt een opsteker.

Solo rit

Nadat de EQC ruim 10 uur aan de laadpaal had gehangen, hebben we het parcours voor het eerst ook nog eens solo gereden zodat we een beeld konden krijgen van het verschil in stroomverbruik. Helemaal aan dezelfde snelheden als de dag ervoor met de caravan, zelfs het stuk autosnelweg. Toen ik de auto activeerde, gaf de actieradius amper nog 270 km aan. Slik: gisteren gaf die nog 359 km aan. Al snel bleek dat de boordcomputer zich voor het berekenen baseert op de omstandigheden van de vorige rit. Geen stress dus. Na 130 km hadden we dit keer nog een actieradius van 200 km. Resultaat: 19,3 kWh/100 km tegenover 43,4 kWh/100 km in gespancombinatie. Of minder dan de helft.

Energierecuperatie

Een elektrische auto probeert op allerlei manieren energie te recupereren om de reikwijdte te rekken. De meest efficiënte is het remmen op de elektromotoren waardoor er energie opgewekt wordt die in de batterij gepompt wordt. Bijkomend voordeel van dit systeem is dat je quasi niet meer moet remmen. Het volstaat het gaspedaal te lossen om de auto in de ankers te gooien. Bij de EQC activeer je deze functie met twee standen via de stuurpeddels zoals je die vindt in een klassieke auto om op- en af te schakelen.

Uitdagingen voor de toekomst

Naast de ontoereikende autonomie in gespancombinatie van amper 130 km stellen zich nog andere problemen als we in de toekomst onze caravan met een elektrische auto willen trekken. De plaatsen aan de laadpalen zijn zelden geschikt om met een gespancombinatie te parkeren. Je dient dus telkens de caravan af te koppelen om aan stroom te geraken. Ook het gewicht zit niet mee, met 652 kg aan batterijen. De EQC weegt hierdoor leeg ruim 2.5 ton, reken daarbij 1.5 ton voor de caravan en je zit aan een gespancombinatie van 4 ton. Concreet dien je dus over een BE rijbewijs te beschikken om een caravan te trekken met de EQC.